Hallo, Ik ben Sandrina, 38 jaar en woon in Herent, dichtbij Leuven in België. Verder ben ik momenteel vriend-loos en leef in een studio op zolder bij mijn ouders, broer en zus.
Van opleiding ben ik een boekhouder en heb ook enkele jaren gewerkt als stagiair boekhouder. Echter dit werk had voor mij te veel deadlines en te veel overheidsaangiftes en – attesten enz.. Ik wou meer voor de ondernemers zelf werken.
Daarom was mijn vorige opleiding bij NHA, bedrijfsmanagement om voor mijn onderneming Office-SFA meer theoretische kennis te vergaren over administraties van ondernemers. Ondertussen werk ik al voor ondernemers als VA, virtuele assistente financiële administratie en ben bezig met een online traject uit te werken over het vak boekhouden. Ik geef ook online bijlessen en vooral in boekhoudkundige vakken, Nederlands, rekenen en geschiedenis.
De reden waarom ik deze cursus volg, is omdat ik graag schrijf en ik wil leren hoe ik beter kan schrijven op mijn eigen tempo. Dit is dan meteen ook een hobby van mij, net zoals lezen, films kijken, op uitstap gaan of het nu voor één dag is, enkele dagen of een week is. Ik zet graag een stapje in de wereld om deze te ontdekken en zelf te ervaren.
Een reden om te schrijven: ik schrijf gewoon graag en ik vind het ontspannend, soms kom ik zelfs volledig in de flow van schrijven. Eveneens doe ik af en toe een braindump, dan schrijf ik alles op van wat in mijn hoofd zit en vooral wat daar vast steekt.
Een voorbeeld van een boek dat een diepe nadruk op me nagelaten heeft, is een boek dat ik voor het eerst gelezen heb als 13-jarige namelijk “Het Zwaard van Bellandra” van Victoria Hanley. Dat boek heeft alles wat ik zoek in een boek spanning, avontuur, een eigen wereld, romantiek en een goed einde.
En verder droom ik er stiekem van om een boek te schrijven dat terechtkomt in de top 10.
Mijn gewoontes:
Ik schrijf graag achter op mijn bureau, soms in de zetel als het rustig is. Dus gewoonlijk niet met mensen in mijn buurt en het liefst ’s avonds. Ik ben een avondmens.
Kleine tekstjes schrijf ik gewoon achter mijn laptop en typ ik meteen in, iets langere teksten schrijf ik eerst in klad op een cursiefblok met lijntjes met bij voorkeur mijn vulpen. Dan nadien typ ik die kladversie en verbeter ik deze tegelijkertijd. Mijn typprogramma is gewoon Word van het Office-pakket, wel ga ik eens kijken naar Scrivener of dat voor mij kan werken. En Word helpt me ook om een structuur in mijn teksten te krijgen, soms als ik een lange blog schrijf voor mijn werk, dan maak ik vaak een inhoudstafel.
Echte lange teksten van meer dan 2000 woorden heb ik nog niet geschreven, dus ik weet niet hoe het dan gaat zijn met structuurverwerking. Een echte routine heb ik nog niet, dat ga ik moeten kweken, tijdens deze lessen waarschijnlijk. Als ik ideeën krijg schrijf ik deze gewoonlijk op, in een notitie op mijn gsm.
Verder is een warm drankje, altijd lekker bij het schrijven en als ik vastzit, niet alleen bij het schrijven trouwens dan helpt een kleine wandeling vaak. Ook lees ik veel, minstens een boek per week in verschillende genres van fictie tot non-fictie.
Schrijven is een uitlaatklep, een hulpmiddel, soms ook de hel. Niet meteen wat je wilt horen als beginnende schrijver. Echter ik denk dat je maar beter meteen met de neus op de feiten kan worden gedrukt. Schrijven kan een magische proces zijn, maar soms kan het ook volledig fout gaan.
Soms gaat schrijven heel goed en kun je heel bladzijden volschrijven met bijna perfecte zinnen, Andere keren kun je hoe hard je ook probeert niets op papier krijgen of alleen maar onzin. En als je net gepland hebt om te schrijven, kan dit bijzonder frustrerend zijn, zeker als je een deadline hebt.
Hopelijk heb ik je nu geen schrik aangejaagd. Schrijven kan ook geweldig zijn, helemaal als je de flow bereikt. Dan ben je helemaal zen met je tekst. Je schrijft zonder je aandacht te verliezen. En het meeste wat je schrijft is helemaal juist en kun je houden.
Ook dat is namelijk schrijven, schrappen. Je kunt een hele tekst schrijven en dan achteraf zien dat de tekst niet goed genoeg is. Dat eens je gaat schrappen je maar van je bladzijden vol tekst enkele zinnen overhoudt. Meestal is dit een deel van het proces dat schrijvers haten om te doen. De zinnen die geschrapt moeten worden zijn, soms echt wel de moeite waard. Kill your darlings!
Waarom zou je dan schrijven, om het meeste geschrapt te zien? Schrijvers schrijven om hun hoofd leeg te maken, gewoon voor het plezier van het schrijven, of om het voorbeeld te volgen van de favoriete schrijvers. Waarschijnlijk kun je nog wel redenen bedenken om te schrijven. Deze redenen zijn echter waarom ik schrijf.
Dus schrijvers ga gerust verder met schrijven en ga je schrijfdoelen achterna, maar vergeet vooral je reden niet waarom je gestart met schrijven. Veel succes!